Γράφει ο Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής Γιάννης Ξηντάρας (xidaras.gr)

Έχουμε την τάση να μην αποβάλουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα. Για οτιδήποτε μας συμβαίνει θλιβόμαστε, στεναχωριόμαστε και δεν σκεφτόμαστε καθαρά, εν ολίγοις… φέρνουμε την καταστροφή. Ασφαλώς δεν είναι σωστό να είμαστε θωρακισμένοι και μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να διεισδύει στα εσώτερα του για να βιώσει ΚΑΙ τα αρνητικά συναισθήματα του όπως οργή, πόνο, τύψεις, μίσος κλπ. Το ερώτημα λοιπόν είναι πως θα μπορούσαμε να μετατρέψουμε τα αρνητικά συναισθήματα σε θετικά.

Παρακάτω παρατίθενται κάποιοι τρόποι που ίσως μας βοηθήσουν  στο ερώτημά μας:

1. Όλοι έχουμε βιώσει θλιβερές καταστάσεις, γεγονότα δυσάρεστα που έχουν φέρει στην επιφάνεια αρνητικά συναισθήματα. Το μυστικό είναι να ελέγχουμε τα αρνητικά συναισθήματα και να μην επιτρέπουμε να μας καταβάλλουν. Σίγουρα ένα δυσάρεστο γεγονός μας κάνει πιο δυνατούς και την επόμενη φορά που θα μας συμβεί κάτι παρόμοιο το αντιμετωπίζουμε με μεγαλύτερη ψυχραιμία.
2. Θα ήταν καλό να προσπαθούσαμε να βιώσουμε το πλήρες φάσμα των συναισθημάτων μας. Όλα τα συναισθήματα είτε είναι θετικά είτε αρνητικά έχουν τον σκοπό τους γι’ αυτό καλό είναι να έχουμε υπομονή και να δίνουμε τον κατάλληλο χρόνο στο να εκφραστούν. Όσο και να πονάμε δεν πρέπει να φοβόμαστε να επιλύουμε τα προβλήματά μας.
3. Πρέπει να σκεφτόμαστε και τα θετικά οφέλη που μπορεί να έχει ένα δυσάρεστο γεγονός που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας. Το να τονίζουμε μόνο τα αρνητικά στοιχεία μας κρατάει πίσω. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε εμπόδιο είναι για το καλό μας και πολλές φορές στη ζωή υπάρχουν και αποτυχίες που πρέπει να τις αποδεχόμαστε γιατί μέσα από αυτές ισχυροποιούμαστε ως άτομα. Δεν πρέπει να τα παρατάμε στα δύσκολα και μόνο η προσπάθεια που καταβάλλουμε έχει μεγάλη σημασία.
4. Δεν είναι υγιές να κατηγορούμε τους άλλους για τα δυσάρεστα γεγονότα που βιώνουμε. Δεν φταίνε πάντα οι εξωτερικοί παράγοντες. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με ψυχραιμία, να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν και όσο μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το γεγονός, όσο δυσάρεστο και να είναι, με θετική στάση.
5. Τέλος, το πιο βασικό απ’ όλα είναι να μην κοιτάμε πίσω μας. Ότι έγινε στο παρελθόν ανήκει εκεί, το αποδεχόμαστε, για κάποιον λόγο έγινε, έτσι έπρεπε να γίνει. Αποδεχόμαστε αυτό που έγινε και απλά αφήνουμε ο χρόνος να απαλύνει τις πληγές μας.

Να θυμόμαστε μόνο αυτό, κάθε εμπόδιο είναι για το καλό μας και ότι γίνεται για κάποιο λόγο μας συμβαίνει, επομένως μην αφήνουμε τα αρνητικά συναισθήματα να μας υπερνικούν ας τα μετατρέψουμε σε θετικά.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στην Αγία Παρασκευή, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».

 

Γράφει ο Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου Γιάννης Ξηντάρας

Ζευγάρια μονίμως θυμωμένα. Πολύ απογοήτευση. Έρωτες που έσβησαν, σχέσεις που φθάρθηκαν, λόγια που πονάνε. Σύντροφοι στρεσαρισμένοι. Άλλοι φωνάζουν, άλλοι απειλούν, άλλοι απιστούν, άλλοι παρακαλούν. Κουβέντες βαριές, βλέμματα αδιάφορα, χαμόγελα παγωμένα, μόνιμη πίκρα…

Ζευγάρια που έχουν ξεχάσει να αγαπιούνται. Έχουνε ξεχάσει πως κάποτε παθιάστηκαν έντονα ο ένας για τον άλλον. Έχουνε ξεχάσει πως ενώθηκαν από προσωπική επιθυμία… δεν τους υποχρέωσε κανένας, οι ίδιοι το θέλησαν, οι ίδιοι διεκδίκησαν την προσοχή και την αγάπη του άλλου και οι ίδιοι κατάφεραν.

Και τώρα; Τί καταφέρνουν; Το ακριβώς αντίθετο. Την καταστροφή της επιθυμίας και του πάθους που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Πως θα αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή ή πως θα ξαναδημιουργήσουμε πιο γερά τα θεμέλια σε μία σχέση;

Με μία φράση: Το τέλος του εγωισμού!

Με πολλές:

• Η αγάπη του ενός για τον άλλον.

Μόνο η αγάπη θα λειτουργήσει ως καύσιμο σε μία σχέση… ούτε τα χρήματα, ούτε η δόξα, ούτε η ομορφιά… τίποτα από όλα αυτά δεν αρκούν για να προχωρήσει μία σχέση. Με την αγάπη, τα ζευγάρια μπορούν να καταφέρουν πάρα πολλά… Μόνο με αυτή!

• Το δόσιμο του ενός στον άλλον.

Η πίστη και η εμπιστοσύνη που έχουν οι σύντροφοι μεταξύ τους, θα λειτουργήσει ως κινητήριος δύναμη για να ανταπεξέλθουν στα προβλήματα της καθημερινότητας. Η σκέψη και το αίσθημα πως ο σύντροφος μου, θα είναι εκεί να με στηρίξει…μας κάνει πιο δυνατούς.

• Οι αναγκαίες υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί που χρειάζεται να κάνουν και οι δύο σύντροφοι.

Ο εγωισμός είναι αγκάθι στην σχέση. Δεν υπάρχει σχέση χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς αμοιβαία αλλαγή των απόψεων, χωρίς μετακίνηση από τη βάση τους. Η σχέση διαμορφώνεται από τον συμβιβασμό. Από τον συγκερασμό των «θέλω» και των «πρέπει» των δύο συντρόφων.

Σκεφτείτε τη σχέση ως έναν καναπέ διθέσιο έναντι των δυο ατομικών πολυθρόνων.  Οι δύο σύντροφοι για να είναι ενωμένοι πρέπει να κάθονται μαζί, αλλιώς ας κάτσουν σε μία ατομική πολυθρόνα και ας είναι μόνοι τους.

Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος-Σύμβουλος Γάμου στην Αθήνα, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης “Επαφή”.